نیویسک نوم: تذکره ی حزین

نویسنده: محمدعلی بن ابوطالب متخلص به حَزین و معروف به شیخ علی حزین

سده: دوازهم

صفحات : 135

توضیح: شامل شرح احول بیش از صد تن از بزرگان و دانشمندان و شاعران عهد صفویه.

برای دریافت نسک( کتاب) به ادامه ی مطلب بروید

.

.

1) اسکیلاس : دوره ی هخامنشی، « زمان حکومت داریوش _ از سال 446 تا 486 ق.م » _ دریانورد و کاشف و مهندس سازنده ی کاریز(قنات).

2) ستاسپ : دوره ی هخامنشی، « زمان حکومت خشایارشا _ از سال 486 تا 521 ق.م » دریانورد و کاشف.

3) بویر اندا : دوره ی هخامنشی، « زمان خشایارشا » مهندس.

4) آرتاخه : دوره ی هخامنشی، « زمان خشایارشا » مهندس و سازنده ی کانال آتوس.

5) استانس : دوره ی هخامنشی، شمیدان و استاد دموکریتوس.

6) برازه : دوره ی ساسانی، « زمان فرمانروایی اردشیر _ 226 تا 241 م » مهندس و احیا کننده ی شهر فیروزآباد ( در فارس ).

7) برانوش : دوره ی ساسانی، مهندس و سازنده ی شادروان شوشتر.

8) فرغان : دوره ی ساسانی، مهندس و سازنده ی طاق کسری.

9) جهن برزین : دوره ی ساسانی،مهندس و سازنده ی تخت طاقدیس.

10) شیده : دوره ی ساسانی، مهندس و سازنده ی کاخ خورنق.

11) ابو لؤ لو ( فیروز مکنی ) : قاتل عمربن خطاب ( خلیفه ی اعراب و متجاوز به ایران ) هنرمند، صنعت گر و سازنده ی آسیاب های بادی.

12) سینو( سَئِنو: saeno) : از دانشمندان ایران باستان که در شاهنامه به پرنده ای افسانه ی بدل گشته و به نام سیمرغ بار ها و بارها منجی و یاور زال و رستم و ایران زمین شده است. سینو از شاگردان حضرت زرتشت (ع) بوده است. نخستین شاگردان آن حضرت که صد تن شاگرد داشته و به علوم مختلف مسلط بود.

مقاله ای برای آشنایی با احمد شاه مسعود این بزرگ مرد و رزمنده ی افغان ایرانی:

نام جستار: شیر پنجشیر ، اجمد شاه مسعود، فرزند دلیر سرزمین آریانا

نویسنده: مصطفی مسعودی

صفحات:27

فرمت : pdf

توضیحات : مطالبی ناگفته از احمدشاه مسعود، ندگی نامه و معرفی شهید احمدشاه مسعود دلیر.

دریافت در ادامه ی نوشته

.Hands helping are purer than hands praying upon sky- 

.If you want to punish your enemies , shiw kindness to your friends-

.Waht is attractive is not simplicity , nor difficulty , but difficulty of achieving simples-

  .When you finish reprimand with admiration , prople think about their deeds & action not yours-

.Diligence never killed anyone , but it's anxiety will-

.If you do what you always do , you'll get what you always get-

.Befor responding , consult with one person but befor making decision consult with number of people-

.There's no big work if you separate it into small works-

 .Begin to work . the ability df doing if it will come after-

 .Man becomes what he usually thinks of-

از پل نامردان عبور نکن بگذار آب تــو را بــــبرد 

از ترس شیر به روباه پناه مبر بگذار شیر تو را بدرد

درنده باش ولی از کنار آهوی بی پناه به آرامی گذر کن

«کوروش بزرگ»

قطب الدین محمد پور شیخ علی پور عبدالوهاب پور پیله فقیه اشکوری دیلمی لاهیجی، از (هنگارشمند:ریاضیدان) و دانشمندان و فقهای بزرگ سده ی 11 مانگی(قمری) و سده ی 10 خورشیدی (و سده ی 13 دیلمی) است.دارای پرنام(القاب) هایی چون شیخ الاسلام و بهاالدین .وی شاگرد میرداماد و هم دوره با شیخ بهایی بود. زادسال وی را 1000 و 1010 مانگی و وفاتش را میان 1088 و 1095 مانگی میدانند. نیاکانش  اهل اشکور بودند.قَطب الدین اهل لاهیجان بود و در کوی «میدان» می زیست.

سهیگ (مهم، ارزنده) ترین اثرش محبوب القلوب بود. و از دیگر آثارش می توان موارد زیر را نام برد:

1- ثمره الفواد 2-تفسیر شریف لاهیجی 3-خیرالرجال 4- ترجمه و شرح صحیفه ی سجادیه 5-فانوس خیال 6- کتاب ادعیه 7- لطایف الحساب 8- رساله ای در نجوم و پزشکی 9-اعمال القلب 10- حاشیه ثمره الفواد 11- رسائل 12- شرح ادبیات 13- شرح بیت« هر که بالا تر رود ابله بود» 14-نصائص لقمان 15- شرح آداب البحث

وی در محبوب القلوب خود از دو آتش سوزی بزرگ در لاهیجان در دوران خودش یادآور شده که : « 600 جلد از کتب نفیس من که بسیاری به از آنها به خط خواجه نصیر طوسی و علامه حلی و غیره بود ، سوخته شد»

از مردم بيلقان كه گويا مادري حبشي نژاد داشته. كتب شاعري وي برگرفته از اسم مادرش بوده است. از آغاز زندگي او اطلاعاتي در دست نيست ولي مي دانيم كه تحصيلات ادبي و شعري خود را نزد خاقاني بوده است. 
مجير به دربارهاي اتابطان آذربايجان يعني شمس الدين (555 ـ 568) نيز بوده است. بعضي ها گفته اند مجير به تعصب اهل اصفهان به قتل رسيده است.
ديوان مجير قريب به 50 هزار بيت است. قصايد عالي و غزل هاي لطيف دارد. او را بايد حقاً از شاعران نيكو سخن و خوش قريحه زمان شمرد.
در اشعار او سبك خاقاني مشهود است.
وفات او را هدايت به سال 577 نوشته است.

از شاعران معروف نيمه ي اول قرن ششم هجري است كه به مناقب خاندان شهرت داشته است. تذكره نويسان ماند عوفي و امين احمد رازي در هفت اقليم و تقي الدين اوحدي در تذكره عرفات نام و عنوان او را امير به /// قوامي رازي ناميده اند.
تذكره نويسان او را جزء مداجان قوام الدين طغرايي دانسته است و گفته اند كه تخلص خود را از او گرفته. قوامي مردي شيعه مذهب و در ميان شاعران تشيعه معروف بوده است در آثار او اشعار كثير در منقبت خاندان رسالت و مرثيت آنان ديده شده است و هم چنين اشعاري در زهد وعظ و ترجيحات و غزل هاي عاشقانه لطيف و دل انگيز روان ديده مي شود.
قصايد پند و اندرز او لفظاً و معيناً متوسط و بيش تر افكار ديني است.
در مدح متوسط بوده اما غزل هايش در ميان شاعران زمان خود معروف بوده است.
ديوان وي 3359 بيت دارد كه 11 قطعه ي آن از عمادي شاعر است در مدح قوامي رازي.